Year Book 07>08

........................................................................................

ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΝΤΑΙ πια οι άνθρωποι
δεν καθρεφτίζουν την αλήθεια του βυθού τους
ούτε τη δίψα τους ξορκίζουν
για το σφυγμό του κόσμου

........................................................................................

ΓΕΡΝΟΥΝ εξαντλημένοι
στη λάβα των περιπλανήσεων
που αβάσταχτα υποβόσκει
στον κρατήρα του νου

........................................................................................

Η ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ ήταν απόλυτη
ακαριαία
«η ποίηση στην πυρά»
αυτό είναι λοιπόν

γι' αυτό η πυρά
κρύβει στην τέφρα των ερειπίων της
σπίθες οργισμένης ποίησης

........................................................................................

ανάμεσα στ' ανεμόχορτα
και στα λόγια του χωρισμού

Γιώργος Βέης (αποδημητικά και μόνιμα)

ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ μαρτυρούν
το πέρασμα του καλοκαιριού

ένα παρατεταμένο ζεστό χάδι
στο σώμα της γης

κι σκόνη ω η σκόνη
πως παραμόνευε
μην ενοχλήσει τα χνάρια των φιλιών
μην τρομάξει τη σιγαλιά των λόγων

........................................................................................

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΟΙΤΑΖΟΥΝ μα δε μιλούν
δεν ικετεύουν
μόνο αναμένουν

ν' ανοίξει πόρτες ο ουρανός
ν' απλώσει χέρια ο ήλιος
η γη να ξύσει τις πληγές
με χώμα να τις γιάνει